کد مطلب:216572 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:292

در زندان عیسی بن جعفر
وقتی كه امام كاظم (ع) را به بصره آوردند، نخست در زندان عیسی بن جعفر بن منصور (نوه ی منصور دوانیقی) بود.

یك سال گذشت، عیسی بن جعفر برای هارون چنین نامه نوشت:

«زمانی است كه موسی بن جعفر (ع) در زندان من است، و من در این مدت او را آزمودم، و جاسوسان و دیده بانانی بر او گماشتم، از او چیزی جز عبادت و دعا دیده نشد، و كسی را گماردم تا بشنود كه او هنگام دعا، چه دعائی می كند، شنیده نشد كه بر تو یا بر من نفرین كند، و برای خود نیز جز به آمرزش و رحمت، دعائی نكرد، بنابراین اكنون كسی را بفرست تا من موسی بن جعفر را به او تحویل دهم و گرنه من او را



[ صفحه 98]



آزاد و رها می كنم، زیرا من بیش از این نمی توانم او را در زندان نگهدارم».

از دعاهای امام این بود:

اللهم انك تعلم انی كنت اسئلك ان تفرغنی لعبادتك، اللهم و قد فعلت فلك الحمد.

:«خدایا تو می دانی كه من از تو تقاضا داشتم مرا در خلوتگاه قرار دهی تا با فراغت، تو را عبادت كنم، تقاضایم را برآوردی، تو را شكر و سپاس می گویم».